Sağlık bilimlerinde değer (Online), vol.14, no.1, pp.71-82, 2024 (Peer-Reviewed Journal)
Amaç: Bu çalışmada doğum sonrası dönemdeki kadınların Aile Planlaması (AP) yöntemlerine yönelik tercihlerinin kültürel yaklaşımla incelenmesi amaçlanmaktadır.
Gereç ve Yöntemler: Araştırmaya İzmir'de bir devlet hastanesinin kadın hastalıkları ve doğum kliniğinde doğum sonu dönemde olan ve taburculuğu onaylanan 269 gönüllü kadın katıldı. Veri aracı olarak Leninger’in “Bakımda Kültürel Farklılıklar ve Evrensellik” modeli doğrultusunda literatür taranarak hazırlanan sosyodemografik, obstetrik ve AP tercihlerini belirlemeye yönelik birey tanıtım formu kullanılmıştır.
Bulgular: Kadınların %92,20’sinin çocuk sahibi olmaya eşi ile birlikte karar verdiği, %75,80’inin gebeliğinin planlı olduğu, %90,70’sinin isteyerek gebe kaldığı, %23,40’ının iki yıldan az süre aralığı ile gebe kaldığı saptanmıştır. Doğum sonrası dönemde kadınların %92,90’unun AP yöntemlerini gerekli ve yararlı bulduğu ancak %25,30’ünün yöntemler konusunda korku yaşadığı, %7,40’ünün kolaylıkla ulaşamadığı, %92,20’sinin AP yöntemine eşi ile birlikte karar verdiği, %31,30’unun AP yöntemlerini bilmediği, %41,30’unun eşi istemediği için kondomu, %62,80’inin yan etkilerinden dolayı Rahim İçi Araç, %77,30’unun Kombine Oral Kontraseptif kullanmayı düşünmediği belirlenmiştir. Kadınların en uzun süre yaşadığı bölge ile AP konusunda bilgi alma durumu, AP yöntemlerini yararlı bulma durumu, AP yöntemine ulaşma, emzirmenin gebelikten koruma düşüncesi, emzirmenin gebelikten koruması durumu ile ilgili bilgi alma ve adet gördükten sonra sütün koruduğunu düşünme bilgi durumu arasında anlamlı farklılık olduğu saptanmıştır.
Sonuç: Bulgularımız sonucunda kadınların AP yöntemleri hakkında yeterli bilgiye sahip olmadıkları, yöntemlerin yan etkilerinden korktukları, emzirmenin gebelikten koruyacağını düşündükleri, modern yöntemlere rağmen geri çekme yöntemini kullanmaya devam ettikleri, kadının eşinin yöntem seçiminde önemli bir faktör olduğu belirlenmiştir.