A BİBLİOMETRİC ANALYSİS OF ACADEMİC STUDİES ON SOFT POWER AND CULTURAL DİPLOMACY: EVİDENCE FROM THE SCOPUS DATABASE


Creative Commons License

Yeşilyurt A.

9. INTERNATIONAL ANKARA MULTIDISCIPLINARY STUDIES CONGRESS, Ankara, Türkiye, 13 - 14 Kasım 2025, cilt.1, ss.57-81, (Tam Metin Bildiri)

  • Yayın Türü: Bildiri / Tam Metin Bildiri
  • Cilt numarası: 1
  • Basıldığı Şehir: Ankara
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.57-81
  • Açık Arşiv Koleksiyonu: AVESİS Açık Erişim Koleksiyonu
  • Akdeniz Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Bu çalışma, soft power (yumuşak güç) ve cultural diplomacy (kültürel diplomasi) alanlarında üretilen 6.099 akademik literatür bibliyometrik analiz yöntemiyle incelemekte ve bu kavramların uluslararası akademideki yönelimlerini bütüncül biçimde ortaya koymayı amaçlamaktadır. 1990’lı yıllarda Joseph S. Nye tarafından geliştirilen soft power teorisi, devletlerin askeri ve ekonomik araçlar dışında kültür, değerler ve ikna yoluyla etki yaratma kapasitesine odaklanmıştır. Bu kavram zamanla, kültürel üretim, medya, sanat, eğitim ve dijital diplomasi alanlarını kapsayan geniş bir kuramsal çerçeveye dönüşmüştür. Ancak, bu alandaki çalışmaların sayısal eğilimleri, entelektüel merkezleri ve tematik yönelimleri bugüne kadar sınırlı biçimde incelenmiştir.

Bu eksiklikten hareketle çalışma, Scopus veri tabanında yer alan soft power ve cultural diplomacy temalı akademik yayınları kapsamlı biçimde analiz etmektedir. Veriler, VOSviewer yazılımı aracılığıyla yazar, kurum, ülke, dergi, anahtar kelime ve atıf düzeylerinde görselleştirilmiştir. Elde edilen ağ haritaları, literatürde öne çıkan tematik kümeleri, uluslararası iş birliği yapısını ve kavramsal yakınlıkları ortaya koymuştur. Bulgular, soft power araştırmalarının 2000’li yılların başından itibaren hızla artış gösterdiğini; çalışmaların üç temel eksende, “güç teorisi, kültürel kimlik ve diplomasi/iletişim” yoğunlaştığını göstermektedir.

Sonuç olarak, bu araştırma soft power ve cultural diplomacy literatürünün kurumsallaşma sürecini, uluslararası iş birliği ağlarını ve entelektüel çekim merkezlerini sistematik biçimde haritalandırmıştır. Çalışma, bu alanlarda disiplinlerarası bir yakınsamanın yaşandığını ve kültürel diplomasiye dair gelecekteki araştırmaların dijitalleşme, medya etkisi ve kültürel markalaşma gibi yeni temalar etrafında gelişeceğini göstermektedir.

This study examines 6,099 academic publications produced in the fields of soft power and cultural diplomacy through a bibliometric analysis, aiming to provide a comprehensive overview of the intellectual and thematic orientations of these concepts in the international academic literature. The soft power theory, developed by Joseph S. Nye in the 1990s, focuses on the ability of states to exert influence through culture, values, and persuasion rather than military or economic means. Over time, this concept has evolved into a broad theoretical framework encompassing areas such as cultural production, media, art, education, and digital diplomacy. However, the numerical trends, intellectual foundations, and thematic orientations of studies in this domain have so far been examined only to a limited extent.

Addressing this gap, the present study conducts a comprehensive analysis of soft power and cultural diplomacy-related academic publications indexed in the Scopus database. Using the VOSviewer software, the data were visualized at multiple levels including authors, institutions, countries, journals, keywords, and citations. The resulting network maps reveal the major thematic clusters, international collaboration patterns, and conceptual interconnections within the literature. Findings indicate that research on soft power has expanded rapidly since the early 2000s and has predominantly clustered around three main axes: power theory, cultural identity, and diplomacy/communication.

In conclusion, this study systematically maps the institutionalization process, international collaboration networks, and intellectual centers of the soft power and cultural diplomacy literature. The results demonstrate an increasing interdisciplinary convergence within these fields and suggest that future research on cultural diplomacy will likely evolve around new themes such as digitalization, media influence, and cultural branding.