Toplumsal anlamı ile postmodernizm, modernizm kavramı ile içiçe olup belirli bir döneme gönderme yapmaktadır ve modernizmden bir kopuşu ve dönüşümü işaret eder. Sanatsal bağlamda ise Postmodernizm, 20. yüzyılın son çeyreğinde ortaya çıkmış gibi görünen ve günümüzde belirli bir süreçte -zaman diliminde- üretilen kültür ve sanat ürünlerini ifade etmek için kullanılan bir terimdir ve etki alanının neler olduğuna dair onlarca tartışma yürütülmektedir. Üzerinde ortaya atılmış onlarca hipotez ve farklı fikir bulunduğundan dolayı postmodernizmin genel bir tanımına ulaşılamamakta olup tüm bu belirsizlik ve netleşmemiş tanımlar arasında olsa da terim günümüz toplum dinamiklerini ve kültür sanat dünyasındaki gelişmeleri ifade etmek üzere yaygın olarak kullanılmaktadır.

Postmodern olarak ifade edilen kültürel ve estetik ifadeler kendisini hemen tüm sanat ürünlerinde olduğu gibi sinemada da ortaya koymuştur. Doğası gereği yüksek ve popüler kültür arasındaki ayrımları ortadan kaldırmaya eğilimli olan postmodernizm bunu yaparken birçok farklı yönteme başvurmaktadır. Bu yöntemlerden birisi de metinlerarasılıktır. Temel anlamda bir metnin kendisinden önce gelen bir metni kopyalaması, ana fikrine ortak olması, o metni tekrar etmesi olarak ifade edebileceğimiz metinlerarasılık filmlerde; kendinden önce gelen filmlerin önemli sahnelerini ya da diyaloglarını yeniden üretmek için pastiş ve parodilere başvurmaktadır. Bu çalışmada postmodern birer gösterge olan pastiş ve parodilerin metinlerarasılık bağlamında kullanımıyönetmen Quentin Tarantino’nun son dönemde yapmış olduğu Western türü örnekleri olan Django Unchained (Zincirsiz, Quentin Tarantino, 2012) ve The Hateful Eight  (Quentin Tarantino, 2015) filmleri temelinde incelenerek postmodernizmin sinemadaki etkileri analiz edilecektir.

Anahtar Kelimeler: Sinema, Metinlerarasılık, Modernizm, Postmodernizm, Tarantino