Çocuklarda Enfektif Endokardit: Risk Grupları, Tanı,Tedavi ve Korunma, Filiz Ekici, Editör, Turkiye Klinikleri, Ankara, ss.17-25, 2024
Ekokardiyografi, enfektif endokardit (EE) olgularında kardiyak bulguları değerlendirmede en sık kullanılan, vazgeçilmez görüntüleme yöntemidir. EE'in karakteristik ekokardiyografik bulgusu vejetasyondur. Ayrıca kapaklarda yetmezlik/perforasyon, apse, psödoanevrizma, intrakardiyak fistül ve protez kapakta ayrışma gibi komplikasyonlar da görüntülenebilir. Ekokardiyografi tanı aşamasında ve embolik riskin tahmininde anahtar rol oynar, ayrıca prognozun belirlenmesinde ve izlemde tedavinin etkinliğinin değerlendirilmesinde yardımcıdır. Endokardit tanı ve izleminde transtorasik ekokardiyografi (TTE) ve transösofageal ekokardiyografi (TÖE) birbirini tamamlayıcıdır. Klinik olarak EE için düşük riskli hastalarda, yüksek görüntüleme kalitesi ile elde edilen negatif TTE görüntüleme sonucu, endokardit tanısını dışlamak için yeterli olabilir. Bununla birlikte özellikle protez kapak veya kalp içi elektronik cihazı olan, klinik kriterlere göre en az ''olası EE'' olarak derecelendirilen veya kalp içi komplikasyonlardan şüphe edilen hastalarda TÖE inceleme zorunludur. Üç boyutlu ve intrakardiyak ekokardiyografi yüksek görüntüleme kalitesi ile kalbin çok kesitli değerlendirilmesini sağlar. Güncel kılavuzlarda EE'in tanısında, komplikasyonların saptanmasında ve tedavi sürecinde ekokardiyografinin diğer görüntüleme teknikleri ile birlikte kullanılması önerilmektedir.