“KAPI” MANİFESTOSU ÜZERİNDEN SAÇAKLAMA (SHENİLLE) TEKNİĞİYLE YENİDEN TASARIM (REDESİGNE) / İLERİ DÖNÜŞÜM (UPCYCLE)

Mine AYDOĞAN*

Özet

Sadece giriş çıkış noktası olmanın ötesinde, tarih ve kültürün izlerini taşıması, gelenekselliği, ahşap dokusu, karakteristik özellikleri, bölgesine göre içinde barındırdığı hikayeleriyle önemli mimari unsurların başında, eski kapılar gelmektedir.  İçinde ya da dışında, kapı önünde yaşanmışlıkların yakın tanığı olmasının yanı sıra, bulundukları dönemin estetik anlayışıyla zanaatkarlık becerilerini yansıtması, el işçiliği ile yapılmış detaylı oymaları, geometrik desenleri, motifleri ve süslemeleriyle her zaman dikkat çekmiştir.  Üzerlerinde yer alan ve her birinin sembolik anlamları olan bakır pası kapı tokmakları, çiğ ombra renkli anahtarları, posta kutularıyla, ipli halkaları ve yan pencereleriyle verdikleri sözsüz mesajları; felsefi anlamları, özgün hikayeleriyle şaşırtmış, tarihe her zaman ışık tutmuşlardır. 

Bu çalışma, geçmişle günümüz arasında köprü kurması ve kültürel mirasın korunmasına olan katkıları açısından önemli bir unsur olan “Kapı” imgesi; manifestosu üzerinden düşünülerek, kullanım ömrünü tamamlamış farklı ama birbirini tamamlayan tekstil malzemeleriyle, Redesigne (yeniden tasarım) ve Upcycle (ileri tasarım) teknikleriyle; sürdürülebilirliğinin yanında dönüştürülebilen/değiştirilebilen tekstil teknikleri konusuna dikkat çekmek, iklim ve su krizinde olumsuz anlamda rolü olan tekstil atıklarının yeniden tasarımı ve kullanımı konusuna küçük bir  dokunuş yapabilmek adına ele alınmıştır. Bu amaç doğrultusunda etik ve bilinçli, sorumlu tekstil tüketicisi olmanın gerekliliğine vurgu yapılırken, Tekstil Manipülasyon yöntemlerinden Shenille (Saçaklama) ile Yorganlama (Quilting) teknikleri kullanılarak oluşturulan Kapı’nın, geçmişten günümüze gönderme yapan hikayesiyle Tasarım Süreci anlatılmıştır. 

Anahtar kelimeler:Kapı, Manifesto, Tekstil Manipülasyon, Saçaklama, Yorganlama, Yeniden/İleri Tasarım

REDESIGN / UPCYCLE WITH SHENILLE TECHNIQUE OVER THE “DOOR” MANIFESTO

Abstract 

Beyond being just an entrance and exit point, old doors are among the most important architectural elements with their traces of history and culture, their traditionalism, wooden texture, characteristic features, and the stories they contain according to their region. In addition to being a close witness to the events that took place inside or outside, in front of their doors, they have always attracted attention with their detailed carvings, geometric patterns, motifs and ornaments, reflecting the aesthetic understanding and craftsmanship skills of the period in which they were built. The wordless messages they convey with their verdigris door knockers, raw umber colored keys, mailboxes, rope rings and side windows, each with their symbolic meanings, have always shed light on history with their philosophical meanings and unique stories.

This study is considered through the manifesto of the “Door” image, which is an important element in terms of bridging the past and present and contributing to the preservation of cultural heritage, and with different but complementary textile materials that have reached the end of their lifespan, and with the Redesigne and Upcycle techniques, in order to draw attention to the subject of textile techniques that can be transformed/changed as well as their sustainability, and to make a small touch on the subject of redesigning and using textile wastes, which have a negative role in the climate and water crisis. In line with this purpose, while emphasizing the necessity of being an ethical, conscious and responsible textile consumer, the Design Process of the Door, which was created using Shenille (Fringing) and Quilting techniques from Textile Manipulation methods, was explained with the story referring to the past and present.

Keywords: Door, Manifesto, Textile Manipulation, Schenille, Quilting, Redesigne/ Upcycle.