Akademik Veri Yönetim Sistemi
Çevre kirliliği ve kontrolü, Çınar Ö., Editör, Nobel Yayınevi, Ankara, ss.2-31, 2008
Su kirliliği, insan faaliyetlerinden do layı suyun fiziksel, kimyasal veya bi-yolojik özelliklerinde meydana gelen olumsuz değişim şeklinde tanımlanabi-lir. Belediyelerin kanalizasyon ve katı at ıkları, endüstri ve ticari faaliyetler so-nucu oluşan sıvı veya katı atıklar, toksik maddeler, tarımsal gübre ve ilaçlar
(pestisitler) ve hayvansal atıklar, su ki rliliğine neden olan temel kirletici kay-naklarını oluşturmaktadır. Bu kirleticiler in bazıları yapıları gereği çok zararlı
olmamalarına rağmen su kaynaklarına karıştıktan sonra oluşan biyokimyasal
reaksiyonlar sonucunda çok daha zararlı hale gelebilir. Organik atıkların mik-roorganizmalar tarafından parçalanmaları sırasında mikroorganizmalar sudaki
çözünmüş oksijeni (ÇO) tüketir. Ayrıca, organik atıklardaki besin maddeleri
mikroorganizmaların tüketim kapasitelerinin çok üzerinde olması durumunda
sucul bitki ve algler popülasyonunda patlama meydana gelir ve bu olay
ötrofikasyon olarak adlandırılır. Mikroorganizmalar ve algler sudaki ÇO’i tüke-terek oksijen açığına neden olur. Bu durumda oksijene ihtiyaç duymayan
anaerobik mikroorganizmalar organik maddeyi parçalamaya başlar ve oksije-ne ihtiyaç duyan su canlılarına zararlı olan metan ve hidrojen sülfit gibi gazlar
oluşur. Sonuçta, balıklar ve diğer su ca nlıları ölür, sudaki biyolojik çeşitlilik
azalır ve ekolojik denge bozulur.
Kirli sular, içme ve kullanma, rekreasyon, tarım ve endüstriyel faaliyetler
için uygun değildir. Kirli sular, içme sularının zehirlenmesine, ötrofikasyon
nedeniyle akarsu veya göl ekosistemlerin in bozulmasına, su canlılarının öl-mesi sonucu biyolojik çeşitliliğin azalmasına ve çeşitli çevresel problemlerin
ortaya çıkmasına neden olur. Su kirliliği, evsel veya endüstriyel atıkların mini-mize edilmesiyle azaltılabilir veya önlenebilir.