Profesörlerin öğretim üyesi yetiştirme sürecine ilişkin görüşlerini ortaya koymayı amaçlayan bu nitel araştırma, bütüncül tek durum deseniyle yürütülmüştür. Kolay ulaşılabilir
ve ölçüt örnekleme yöntemleriyle bir devlet üniversitesinin farklı akademik birimlerinde
görev yapan profesör doktor unvanlı 22 gönüllü öğretim üyesi, bu araştırmanın çalışma
grubunu oluşturmaktadır. Yarı yapılandırılmış bir görüşme formu üzerinde yüz yüze yapılan
bireysel görüşmelerle toplanan veriler içerik analizi tekniğiyle çözümlenmiştir. Araştırma
sonucunda, profesörlerin lisansüstü eğitim yapma kararlarında öğretim üyesinin teşviki,
kişisel özelliklerinin uygunluğu, öğretim üyesi olma istekleri, yüksek düzeydeki akademik
performansları, bürokratik çalışma ortamından duydukları rahatsızlık, arkadaş etkisi
ve ülkenin siyasal durumunun etkili olduğu ortaya konmuştur. Katılımcılar, lisansüstü
eğitim hedeflerine ulaşmak için sınavlara katılmış, yurtdışında lisansüstü eğitim almış,
dil kursuna gitmiş, ders çalışmaya çok zaman ayırmış ve/veya burs alma girişimlerinde
bulunmuştur. Geçmişteki lisansüstü eğitime geçiş süreci konusunda adayların yüz yüze
ilişkilerle tanınması, idealist adayların lisansüstü eğitime yönelmesi ve adayın lisansüstü
eğitim yapmaya lisans sürecinde karar vermesi olumlu; jüri üyelerinin tanıdığı öğrencisini
tercih etmesi ise olumsuz olarak değerlendirilmiştir. Katılımcılar, öğretim üyeliği sürecinde yönetimsel baskılar, araştırma için altyapı/teknik donanım yetersizliklerinin yanı
sıra kadro sıkıntıları ile karşılaşmışlardır. Lisansüstü eğitimden öğretim üyeliğine geçiş
konusunda, doktora mezunlarının üniversitelerde istihdam edilememesi ve başarılı akademisyen adaylarının üniversitede tutulamaması gibi olumsuzluklara vurgu yapılmıştır.
Son olarak, günümüzdeki öğretim üyesi yetiştirme sürecinde karşılaşılan engeller akademik, ekonomik, yönetimsel ve yaşamsal engeller bağlamında değerlendirilmiştir.
This qualitative research, which aims to reveal the views of professors on the process of
training faculty members, was carried out with a holistic single case design. 22 volunteer
faculty members with the title of professor doctor, working in different academic units
of a state university, with easily accessible and criterion sampling methods, constitute
the study group of this research. The data collected through face-to-face interviews on
a semi-structured interview form were analyzed using content analysis technique. As a
result of the research, it was revealed that the encouragement of the faculty member, the
suitability of their personal characteristics, their desire to be a faculty member, their high
academic performance, their discomfort with the bureaucratic working environment, the
influence of friends and the political situation of the country were effective in professors'
decision to pursue graduate education. Participants took exams, received postgraduate
study abroad, took language courses, devoted much time to studying and / or attempted
to receive scholarships to achieve their graduate study goals. It is positive that the
candidates are recognized through face-to-face relations, idealistic candidates are
directed to graduate education and the candidate decides to pursue graduate education
during the undergraduate process; If the jury members preferred the student they know,
it was evaluated as negative. Participants faced managerial pressures, inadequacies of
infrastructure / technical equipment for research, as well as staff difficulties during the
teaching process. Regarding the transition from graduate education to teaching staff, the
negativities such as not being able to employ doctorate graduates in universities and not
being able to keep successful academician candidates at the university were emphasized.
Finally, the obstacles encountered in the process of training faculty members today are
evaluated in the context of academic, economic, administrative and vital barriers.
