Dikotomik düşüncenin katı perspektifi birbirine zıt kavramlar yaratır. Birbirinden ayrı konumlandırılan bu kavramlar hareketsiz görülür ve aralarındaki akışkanlık ya da ilişki kabiliyeti göz ardı edilir. Dikotomileri,  kutsal-dindışı; metafizik-fizik; soyut-somut; beden-zihin; sanat-zanaat; geçmiş-gelecek; eril-dişil; geleneksel-çağdaş; fonksiyon-estetik olarak çeşitlendirmek mümkündür ki bu kutuplar seramik sanatının güncel problemlerini de oluşturmaktadır.

Öte yandan Ursula Le Guin, George Orr ve William Haber isimli iki zıt karakter üzerinden şekillenen The Lathe of Heaven (1971) / Rüyanın Öte Yakası (2011) adlı romanında, bu tip bir yabancılaşma sorununu ortaya koyar. Temel olarak, George Orr gerçekliği gördüğü rüyalar vasıtasıyla yeniden düzenleme yeteneğine sahip ancak ona bahsedilmiş bu hediye sebebiyle acı çeken ve tedavi olmak isteyen bir hastadır. William Haber ise Orr'u özgür kılmak yerine onun rüyalarını kontrol etmeyi seçen ve bu sayede ütopya kurmaya çalışan bir psikiyatri uzmanıdır.

Bu çalışma kapsamında, seramik sanatı için bir kimlik veya sınıflandırma sorunu yaratan dikotomik yaklaşım ve zıt kavramlar arasındaki gerginlik, adı geçen romandaki kurgusal karakterler üzerinden yaratılan metafor ve yazarın diyalog fikri bağlamında incelenmeye çalışılmış ve bu bakış açısına yaklaşan malzeme tabanlı sanat çalışmaları irdelenmiştir.

Anahtar Kelimeler: Seramik, Malzeme Tabanlı Sanatlar, Yapma Süreci, Dikotomi, Ursula Le Guin, Rüyanın Öte Yakası, Haber, Orr