İÇERİK, BİÇİM VE ÖZ, BAĞLAMINDA JAVİER MARİN'İN HEYKELLERİNDE FİGÜR
Bu makalede, geleneği binlerce yıl öncesinden gelen ve insanoğlunun sanatsal yaratımlarının temel konusu olan figür, içerik, biçim ve öz kavramları bağlamında, heykeltıraş Javier Marin’in eserleri irdelenmiştir. Figür kavramı, plastik sanatlarda özellikle de resim ve heykel uygulamalarında varlıkların biçim ve form özelliklerini ifade etmek amacıyla kullanılmaktadır. Batı sanatı ve heykelinin tarihi, insan ve onu çevreleyen alan arasındaki ilişkiyi anlatır ve bu ilişkiyi, figürün yaratılış bilincini ifade eden felsefi bir dilde sunar. Heykel sanatçısı tarihin her döneminde, görsel bir yapıtı bir sınırlama süreci ile gerçekleştirdiği, doğanın küçük bir kesitiyle sunar. Adeta mekânı somut olarak işgal eden malzemelerin kimliğinde, izleyicisinin beğenisine sunan ve algılamada öznel bir belleğe ustaca yerleştiren bir maestro gibidir. Konu, içerik, biçim ve öz’ün diyalektiğini kusursuz bir biçimde bir araya getiren sanatçı, yaşamın ta kendisidir. Dolayısıyla sanat eserinin reel varlığıyla ilk olarak algılanan sanatçının duruşu ya da mecaz anlamıyla onun figürüdür. Javier Marin, dev ölçekli büstleriyle, mekân algısını alışılagelmiş yaklaşımların dışına çıkarmıştır. İnsanın doğal dengesini hiçe sayan ters figürleri, bedeni alt ve üst olarak ikiye bölünmüş ama bunu umursamayan çıplakları ile mekânı adeta yeniden tanımlamaktadır. Geometrik formların içine sıkışmış istif gövdeler ve daha niceleriyle, zamana meydan okuyan bir sanatçıdır. Makalede, tesadüflere dayanmayan özel olarak seçilmiş akılcı “biçim” kaygısı ve bunların ustaca kurgusundan ilham alan, duygu temelli bir içerikle”, alımlayıcısına bahşedilmiş bir “öz”ü heykellerine gizleyen Javier Marin’in, figüre yaklaşımı içerik, biçim ve öz kavramlarının referans alınarak değerlendirilmesini amaçlamaktadır.
Anahtar Kelimeler: Javier Marin, heykel, estetik, figür
IN THE CONTEXT OF CONTENT, FORM, AND ESSENCE, FIGURE IN THE SCULPTURES OF JAVIER MARIN
In this article, the subject of the sculptor Javier Marin, whose tradition came from thousands of years ago and is in the context of the figure, content form and essence concepts, which is the basic theme of the artistic creations of mankind, is scrutinized. The concept of figure is used to express the form with form features of beings in plastic arts and especially in painting and sculpture applications. It is a widespread view that the disparity of identification with a general expression varies with the expression of the human body and its emotions. The history of Western art and sculpture tells the relationship between man and the space surrounding him and this relationship presents a philosophical story that expresses the consciousness of creation. The sculptor is similar to a maestro in every period of history, performing a visual work with a limitation process, in a small section of nature, in the identity of the materials that occupy the space in concrete, to present the viewer's liking and to perceive a subjective memory. The artist, who bring together the dialect of subject, content, form and essence perfectly,is the life itself. Therefore, it is his figure in terms of the position or metaphor of the artist who is perceived first by the real existence of his art work. With giant-scale busts, Javier Marin moved the perception of space out of conventional approaches. The reverse figures, which disregard the natural balance of man, are almost redefining the space with the nudes, whose body is divided into two parts as upper and lower. He is a time-defying artist with stacked bodies and more, trapped in geometric forms.In this article is intended that Javier Marin's approach to figure is taken as a reference to the concepts of content, form and essence, with an emotion-based content inspired by the specially chosen rational form in concern that is not based on coincidences and an emotion-based content inspired by their ingenious fiction.
Keywords: Javier Marin, sculpture, aesthetics, figure
|
|