Türkiye’nin küresel enerji lojistiğinde merkez üs olmak için, sadece fosil enerji kaynakları üzerine yapılan ve yapılacak olan mevcut plan ve projeler uzun dönemde kısa ömürlüdür. Dünya nüfusunun artışı ve fosil enerji kaynaklarının zamanla azalması, ülkeleri alternatif enerji kaynakları aramaya yöneltmektedir. Bunun önündeki en büyük handikap “Fosil Enerji Saplantısı”dır. Ekonomilerin, fosil enerji kaynakları olarak bilinen kömür, petrol ve doğalgaz gibi fosil kökenli kaynakların bağımlısı olarak, alternatif yenilebilir enerji kaynaklarının önemini bildiği halde bunu görmemezlikten gelmesini biz “Fosil Enerji Saplantısı” olarak tanımlıyoruz. Bu davranışın dünya ölçeğinde ve Türkiye’de uzun dönemde devam ettirebilmesi, Türkiye’nin lojistikte merkez üs olmasının gelecekteki en büyük tehditlerinden biri olarak algılanmalı ve buna yönelik acil önlem stratejileri oluşturulmalıdır. Bu çalışmanın amacı küresel enerji lojistiği bağlamında Türkiye’nin merkez üs olma arayışını alternatif yenilenebilir enerji kaynakları açılımında “Kaynak Laneti”, ”Hollanda Hastalığı’’, Kyoto Protokolü ve “Fosil Enerji Saplantısı’’ etmenleri ile birlikte incelemektedir. Anahtar Kelimeler: Enerji Lojistiği, Fosil Enerji Saplantısı, Kaynak Laneti, Yenilenebilir Enerji, Merkez Üs.