Akademik Veri Yönetim Sistemi
25.ULUSAL BİYOFİZİK KONGRESİ, Trabzon, Türkiye, 23 - 27 Eylül 2013, ss.19
Son on yılda gelişen teknoloji ve haberleşme gereksiniminden dolayı meydana gelen cep telefonu kullanımındaki artış, bu telefonların yaymış oldukları elektromanyetik radyasyon (EMR)’un insan sağlığı üzerine olumsuz etkilerinin olabileceği kaygısını gündeme getirmiştir. Bu nedenle, çalışmamızda 2.1 GHz EMR’ye uzun süreli maruz kalmış sıçanlarda ventriküler miyositlerin kontraksiyonu ve beta-adrenerjik (b-AR) yanıtlardaki değişimler araştırılmıştır. Çalışmamızda 20 adet erkek Wistar albino sıçan kullanılarak, Sham (SHAM) ve EMR grubu (EM-10) olmak üzere 2 grup oluşturulmuştur. EM-10 grubu 10 hafta boyunca pleksiglas tüpler içerisinde günde 2 saat 2.1 GHz radyasyona maruz bırakılmışken, SHAM grubu aynı ortam koşullarında pleksiglas tüpler içerisinde radyasyon verilmeden bekletilmişlerdir. Sarkomer boyundaki kısalma ve Ca2+ transientleri FURA-2 AM ile inkübe edilmiş izole kardiyomiyositlerde 1 Hz’lik elektriksel uyarılar kullanılarak kaydedilmişken, L-tipi kalsiyum kanal akımları (ICaL) tüm hücre (whole-cell) voltaj kenetleme yöntemi ile ölçülmüştür (36 ±1oC.). Elektrofizyolojik kayıtların yanı sıra, kardiyak nitrik oksit (NO) seviyesi tüm gruplarda ticari bir kit kullanılarak değerlendirilmiştir. Uzun süreli EMR’nin eş zamanlı olarak fraksiyonel kısalma ve Ca2+ transient genliği üzerine herhangi bir etkisi gözlenmemiştir. İsoproterenol indüklü (10-6 M) ICaL yanıtları EM-10 grubunda azalmışken (p < 0.01), miyositlerdeki basal ICaL yoğunluğu her iki grup arasında benzerlik göstermektedir. Bunların yanı sıra, EMR uygulaması sıçan kalbinde NO seviyesinde istatistiksel olarak anlamlı bir artışa neden olmuştur (p < 0.02).
Sonuç olarak; uzun süreli EMR maruziyeti ventriküler dinamikler üzerinde herhangi bir değişiklik oluşturmazken, NO yolağı üzerinden b -AR yanıtlarını azaltmaktadır.