Şiirde Gelenek ve İkinci Yeni Şiiri


Creative Commons License

AKKAYA M., AKBULUT S., ÖZDEMİR E. E.

I. Uluslararası Sınırsız Eğitim ve Araştırma Sempozyumu- USEAS2017, Antalya, Türkiye, 24 - 26 Nisan 2017, ss.248-256

  • Yayın Türü: Bildiri / Tam Metin Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Antalya
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.248-256
  • Akdeniz Üniversitesi Adresli: Hayır

Özet

Gelenek; bir toplumda kuşaktan kuşağa iletilen, yaptırımı olan, kültürel miras, ilgi, töre ve bütün davranışları içine alan yaşanmışlıklardır. Edebiyatta gelenek, ortak sanat anlayışına sahip sanatçılarla oluşur. Türk Edebiyatında gelenek kavramını iki koldan değerlendirmek gerekir. Türk şiirinde geleneği; halk şiiri ve dîvan şiiri şeklinde sınıflandırmak gerekmektedir. Halk şiiri gelenek, Türklerin tarihî yaşantısında biriktirdiklerinin etkisiyle oluşurken, Dîvan şiirinde gelenek daha ziyade islâmî kültür oluşmaktadır. Bu iki gelenek edebiyatımız için hep bir “malzeme” oluşturmuştur. Sanatçılar gerek geleneğe uyarak gerek karşı çıkarak kendi yollarını çizmişlerdir. Divân şiiri geleneği Tanzimat dönemi ile birlikte yeni bir seyre çıkmıştır. Bu dönemde başlayan tartışmalarda bazı edebiyatçılar; halk şiirini gerçek Türk şiiri olarak görürken bazı edebiyatçılarımız da bu görüşe karşı çıkmıştır. Ortaya çıkan bu ikilemle birlikte şiirde gelenek tartışmaları günümüz şiirine kadar etkisini sürdürmüştür. Tanzimat döneminden başlayarak 1950’li yıllara kadar, edebiyatımızda şiir geleneğine karşı çıkılarak; şiirde yeni düşünceler ya da heceye dönüş çabaları ortaya çıkmıştır. Buna karşın II. Yeniciler döneminde şiir anlayışında imgeler ön plana çıkarılmış, soyut düşüncelerden yararlanılmış ve kapalılık ilke edinilmiştir. Yine bu dönemde Divân şiirine özgü nazım türleri kullanılmış, şiir dili halkın kullandığı dilden uzaklaşmıştır. Bu yönüyle II. Yenicilerin Divân şiirine yakın olduğu söylenebilir. Bu çalışmanın amacı, şiirde gelenek olgusunun geçmişten günümüze geçirdiği süreçleri inceleyerek; II. Yeni şiiri döneminin diğer dönemlerle ayrımını ortaya koymaktır. Bu çalışma, nitel veri toplama yöntemlerinden tarihi araştırma yönteminin kullanıldığı betimleyici bir araştırmadır. Çalışmanın evrenini; Divân şiirinden günümüze kadar yazılmış şiirler, örneklemini ise II. Yeni döneminde yazılmış şiirler oluşturmaktadır. Belirlenen döneme ilişkin şiirler toplanacak, sınıflandırılacak ve incelenecektir. Çalışmadan elde edilen nitel verilerin analizi için içerik analizi kullanılacaktır.
Anahtar Sözcükler: Şiir, Gelenek, Etki.

Abstract
Tradition; are the experience of living in a society that have included to inherited from generation to generation, binding, cultural heritage, interest, rules and all its behaviors. Tradition in literature is consist of artists with a common understanding of art. It is necessary to evaluate the concept of tradition in Turkish Literature from two steps. Tradition in Turkish poetry; should be classified as folk poetry and Ottoman poetry. Tradition in folk poetry is formed by the accumulation of Turks in their historical experience, whereas in the poetry of Ottoman tradition is much more Islamic culture. These two traditions have always composed a "material" for our literature. The artists have drawn their own way by following the tradition or opposing it. The tradition of Ottoman poetry has emerged a new curriculum with the Tanzimat period. In this debate, some litterateurs, see folk poetry as real Turkish poetry, some of others have contradicted this opinion.
With this emerging dilemma, controversies of tradition in poetry has been continued to influence until the poetry of today. Starting from the Tanzimat period until the 1950s, new ideas in poetry or attempts to return to syllabic verse have emerged by opposing the tradition of poetry in our literature. On the other hand, in the understanding of poetry, imagery was brought to the forefront, benefited from abstract thoughts and adopted the principle of closure in the period of İkinci Yeni. In this period, verse forms unique to Ottoman poetry were used and was distanced from the language used by the folk. In this respect, it can be said that the İkinci Yeni Poetries are close to Ottoman poetry. The purpose of this study is to examine the processes that the tradition of poetry has experienced from the past to present the distinction of İkinci Yeni Poetry period to other periods. This study is a descriptive research by using historical research method from qualitative data collection methods. The population of this study is composed of poems written from the Ottoman poem to the daytime, and the sample is poems written during the İkinci Yeni period. The poetry of the specified period will be collected, classified and examined. Content analysis will be used for the analysis of qualitative data obtained from this study.
Keywords: Poetry, Tradition, Impact.