Oldukça yaygın bir kullanım alanının yanı sıra, geniş bir tarihsel sürece de sahip olan seramiğin üretim aşaması da oldukça kapsamlı bir serüvendir. Ateşin son sözü söylediğine inanılan bu süreçte, çoğu zaman tesadüfî gelişimler tarihe yön vermiştir.

Seramik sırları da bu rastlantısal oluşumların en etkin örneklerindendir. İlkel pişirimler esnasında yakıt olarak kullanılan odunun, küllerinin fırın içerisinde uçuşup, buharlaşması ve seramik bünye üzerine tutunarak erimesi sonucu oluşan kül sırları, bilinen en eski seramik sırı olarak kabul edilmektedir. İstemsiz elde edilen bu sonuç, daha sonra seramik teknolojisi dâhilinde rasyonel bir çalışma alanı oluşturmuş, çeşitli odun ve bitki külleri etkin olarak seramik sırı yapımında kullanılmaya başlanmıştır.

Bu çalışma kapsamında ise her yıl binlerce ton yakılarak bertaraf edilmeye çalışılan ve sera atıklarından biri olan, patlıcanın odunsu gövdesi kullanılmıştır. Bitki külünün düşük dereceli (1040⁰C) seramik sırlarında bir sır bileşeni olarak kullanılabilirliğinin araştırıldığı bu çalışma ile seramik teknolojisi literatürüne katkı sağlamanın yanı sıra, sera atığı olan bitki küllerinin değerlendirilmesi hedeflenmiştir.