Ulusal Meyvecilik Sempozyumu, Isparta, Türkiye, 27 - 30 Eylül 2022, ss.1
Konvansiyonel
ve topraksız çilek yetiştiriciliğinde verim ve kaliteyi etkileyen en önemli
etmenler, fide tipi, yetiştiricilik tipleri, çevresel koşullar ve kültürel
uygulamalardır. Özellikle son zamanlarda yaşanan iklim değişiklikleri, tarımsal
yetiştiricilikte tuzluluk problemlerini beraberinde getirmektedir. Nitekim
çilek tuza hassas bitki kategorisinde olup, yüksek tuzluluk verim ve kaliteyi
önemli derecede etkilemektedir. Bu nedenlerle son zamanlarda abiyotik stres koşullarına karşı toleransı
artırıcı pratik uygulamalara ihtiyaç bulunmaktadır.
Bu amaçla yürütülen çalışmada, Festival çilek çeşidi
kullanılmış olup, yetiştiricilik topraksız şartlarda yürütülmüştür. Denemede üç farklı tuzluluk düzeyinde (T1:1.5 dS/m EC (kontrol); T2:2.25 dS/m EC; T3:3.00 dS/m EC) yetiştirilen çileklerde, iki farklı preparatın
(glutamin ve silisyum) farklı konsantrasyonları (0, 10, 20 mM) ve
kombinasyonları (1. kontrol, 2. 10 mM glutamin; 3. 20 mM
glutamin; 4. 10 mM silisyum; 5. 20 mM silisyum; 6. 10 mM
glutamin+10 mM Si; 7. 10 mM glutamin+20 mM Si; 8. 20 mM
glutamin+10 mM Si; 9. 20 mM glutamin+20 mM Si) kullanılmıştır.
Araştırma
sonucunda, tuzluluk düzeylerinin artışına bağlı olarak incelenen tüm
morfo-fizyolojik kriter değerlerinde düşüşler belirlenmiştir. Orta ve yüksek
tuzluluk konsantrasyonlarında, gerek glutamin ve gerekse silisyum uygulamaları
kontrole göre daha toleranslı bitki gelişimini teşvik etmiştir. Özellikle
Glutamin + Silisyum kombinasyonunun denenen her dozu gerek bitki gelişimi ve
gerekse verim bakımından pozitif yönde etki etmiştir.