Akademik Veri Yönetim Sistemi
The Journal of Mesopotamian Studies, cilt.2, sa.2, ss.143-153, 2017 (Hakemli Dergi)
Türkiye’de yapılan son sayımların gösterdiğine göre Arapça konuşan nüfusun
toplamı % 1.20’dir ki bu da 1960’da ki sonuçlardan % 5 daha az demek oluyor.
Arapça konusanların üçte biri Antakya’da ikamet ediyor. Her ne kadar Türkiye’de
Arapça konusan kişi sayısı azalsa da, bu dil değişiminin ne derece olduğunu
anlayabilmek için araştırmalara ihtiyaç var. Bu çalışmanın amacı Arapçanın
Antakyadaki Arapça konuşan Ortodokslar arasındaki durumunu ortaya çıkarmak,
ayrıca Arapçadan Türkçeye olan dil değişimine neden olan faktörleri irdelemektir.
Antakyada bulunan Ortodoks Hristiyan kilisesinden elli kişi Beş-Ölçekli Likert ölçegine cevap vererek bu çalışmaya katkı sağlamıştır. Söz konusu ölçek Türkçeye
ve Arapçaya çevrilmiş ve katılımcılara her iki dilde dağıtılmıştır. Sonuçlar
göstermektedir ki hemen her katılımcı Arapça okuma ve yazma becerisini zayıf ya
da cok zayıf bulmaktadır ve katılımcıların Türkçedeki dil becerisi nesiller boyunca
daha iyi olmaya başlamiştir. Ayrıca genç nüfus Arapçayı daha az
konusabilmektedir. Sonuçlar daha genel bir perspektifle ele alındığında şunu
göstermektedir ki Arapça korunamamaktadır ve tehlikededir.
Results of the last census in Turkey showed that the total number of Arabic
speaking population was 1.20% that is 5% less than the results of the 1960 census.
One third of all Arabic speakers in Turkey reside in Antakya (Antioch). Although
the population of the Arabic speaking communities in Turkey is in decline,
research is needed to understand to what extent such linguistic change occurs.
Hence, the purpose of this study is to study the status of the use of Arabic among
Arabic-Speaking Orthodox community of Antakya while investigating the factors
contributing to a possible shift from Arabic to Turkish. Fifty members of an
Orthodox Christian Church established in Antakya participated in the study by
answering a five-point Likert scale that was translated into Turkish and Arabic and
was given to the participants in both languages. Results show that almost all
participants find their reading and writing skills in Arabic weak or very weak and
participants’ language skills in Turkish have started to be stronger across all
generations as younger generations use Arabic less successfully. Results also
imply that Arabic language is threatened rather than it is well maintained when our
results are considered from an intergenerational perspective.