Yaygın ve etkin bir iletişim aracı olarak sinema, yaşanan toplumsal, siyasal ve ekonomik değişimlerin sonuçlarını yansıtır. Çalışma kapsamında, farklı dönemlerde çekilen filmlerin ait oldukları dönemin toplumsal yapılarının hangi bağlamda sinemasal anlatıya aksettiğini görmek ve Türkiye’deki değişen güldürü anlayışını değerlendirmek amacıyla, örnek olay kapsamında seçilen filmler incelenmiştir. Ait oldukları dönemi ekonomik, kültürel, siyasal, ideolojik ve insan tipolojisi bakımından yansıtmaları nedeniyle 1980 öncesi dönemi temsilen Kibar Feyzo filmi (Yönetmen: Atıf Yılmaz, Yapım yılı: 1978) ve 2000’li yılları temsilen Recep İvedik filmi (Yönetmen: Togan Gökbakar, Yapım yılı: 2008)çalışma kapsamında analiz edilmiştir. Analiz edilen Kibar Feyzo ve Recep İvedik filmleri için Greimas’ın eyleyenler örnekçesi ve anlatı çözümlemesi yöntemleri kullanılmıştır. Elde edilen veriler ışığında,1980 sonrası Türkiye’de değişen toplumsal yapı ile siyaset, sermaye ve medya arasında organik bir ilişkinin doğduğu görülmüştür.1980 öncesi yapımlarda mizah, asıl işlevi olan “güldürürken düşündürmeyi ”amaç edinmişken, günümüz komedi filmlerinde, “apolitize” olmuş “lümpen” gençliğe ve beraberinde, kâr amacıyla mümkün olan en geniş kitleye ulaşmayı hedefleyen, “suya sabuna dokunmayan” ve eleştirellikten uzak mizah anlayışı hakimdir. Bu bağlamda değişen toplumsal yapının örnek olay kapsamında incelenen komedi filmlerinin içeriklerini etkilediği sonucuna varılmıştır.