ŞEHZADE KORKUT KİTABI, DUMAN Muhammet Fatih,ÖGKE Ahmet, Editör, Türkiye Diyanet Vakfı, Ankara, ss.251-258, 2020
Osmanlı şehzadesi Korkud 872? 874?/1467-1469 – 919/1513 yılları arasında yaşamış, siyasî kimliği yanında şair ve edebi yönü ve yazdığı ilmî dinî eserlerle temayüz etmiş devlet adamı, edip, şair ve âlim bir şahsiyettir. Osmanlı hanedanı mensupları içinde şiir dışında eserleri bulunan belki de yegâne şahıs olarak ayrı bir özelliğe sahip olan Şehzade Korkud’un kaleme aldığı, tamamı Arapça yazılmış ve halen birçoğu elyazması halde bulunan eserleri daha çok fıkıh, ahlâk ve nasihat türü kitaplardır: Kitâb bi-Halli İşkâli’l-Efkâr fî Hilli Emvâli’l-Küffâr, Vesîletü’l-Aḥbâb ʿalâ Vechi’l-Îcâz, Daʿvetü’n-Nefsi’ṭ-Tâliḥa ile’l-Aʿmâli’ṣ-Sâliḥa (=Kitâbü Ḥarîmî fi’t-Taṣavvuf), Şerḥu Elfâẓi’l-Küfr, Fetâyâ-yı Korkudiye, Divân.[1]
İslâm medeniyetinde “bir topluluğun başına geçmek,
onların işlerini yararlarına olacak biçimde yürütmek” anlamındaki siyâset ile
“dine, şeriata, hukuka uygun” anlamındaki şer‘iyye kelimelerinden oluşan
siyâset-i şer‘iyye, kamu otoritesinin yönetilen topluluğun yararına olacak ve
dinin genel ilkelerine ters düşmeyecek düzenlemeler ve bu çerçevede uygulamalar
yapma yetkisini ifade etmektedir.[2] Siyâset-i şer‘iyye
literatüründeki ‘ganimet’ vb. kimi konular, Şehzade Korkud’un Kitâb bi-Halli İşkâli’l-Efkâr fî Hilli
Emvâli’l-Küffâr adlı eserinde olduğu gibi müstakil çalışmalarda ele
alınmıştır.
[1] Feridun Emecen, “Şehzade Korkut”, Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi DİA, Ankara, TDV Yayınları, 2002, C. 26, ss. 205-207; Asım Cüneyd Köksal, İslâm’da Ganimet ve Cariyelik (Şehzade Korkud), “Giriş” yazısı, ss. 8-36, İstanbul, İSAR Vakfı Yayınları, 2013.
[2] H. Yunus Apaydın, “Siyâset-i Şer‘iyye”, Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi DİA, İstanbula, TDV Yayınları, 2002, C. 37, s. 299.