Uluslararası XII. Türk Deniz Ticareti Tarihi Sempozyumu, Antalya, Türkiye, 11 - 13 Kasım 2021
Sicilya, jeostratejik konumu ve Akdeniz’in en büyük adası olması nedeniyle tarih
boyunca büyük devletlerin dikkatini çekti. Uzun bir dönem siyasi karmaşanın yaşandığı
Sicilya adasında 1738 yılında Bourbon hanedanının başa gelmesi ile birlikte siyasi bütünlük
sağlandı. Böylece Sicilya ve Napoli’nin birleşmesiyle Sicilyateyn Krallığı kuruldu. 1740
yılında Osmanlı Devleti ile ticari ve diplomatik ilişkiler tesis etmek amacıyla Sicilyateyn
Krallığı, Finocchietti adında bir elçisini İstanbul’a gönderdi. Humbaracı Ahmet Paşa’nın
arabuluculuğu ile yapılan görüşmeler neticesinde iki devlet arasında 7 Nisan 1740 tarihinde
21 maddeden oluşan bir ticaret ve dostluk antlaşması imzalandı. İki devlet arasındaki bu ilk
ticaret antlaşmasının ardından Sicilyateyn Krallığı’nın İtalyan birliğine katılmasına kadar
birçok antlaşma yapıldı.
3 Haziran 1741 tarihli Sicilyateyn-Garp Ocakları Antlaşması, 31 Ekim 1827 tarihli
Karadeniz’de ticaret için İki Sicilya Krallığı’na verilen senet ve Mart 1851 tarihli Osmanlı-İki
Sicilya Krallığı Antlaşması, Osmanlı Devleti ile Sicilyateyn Krallığı’nın ticari ve diplomatik
ilişkileri açısından önemlidir. Bu anlaşmalar kapsamında Sicilyalı tüccar gemilerinin
Osmanlı sularında yürüttüğü ticari faaliyetler, boğazlardan geçiş izni ile Karadeniz ticaretine
girmeleri ve tüccarların yaşadıkları sorunlar 96/1 numaralı Sicilya Ahidnâme defteri, 97/2
Sicilya defteri ve 6 numaralı Sicilyateyn Düvel-i Ecnebiye defterinden yola çıkılarak
değerlendirilecektir.