“Yanılsama / Gerçek Mekan” ,“(Illusion / Peal Space)”


CANDEMİR T.

VI Uluslar arası Kültür Araştırmaları Sempozyumu, İstanbul, Türkiye, 8 - 11 Eylül 2011

  • Yayın Türü: Bildiri / Tam Metin Bildiri
  • Basıldığı Şehir: İstanbul
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Akdeniz Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Sanal teknoloji, illüzyonu kusursuz bir gerçekçilikle yaratmaya çalışmak konusunda her geçen gün daha da ileri adımlar atmaktadır. Burada söz konusu olan, taklitçi, ama giderek gerçeğe en yakın biçimde “varolanı yeniden üretme”ye yönelik bir illüzyonu elde etme çabasıdır. Artık giderek ilerleyen teknoloji sayesinde, ‘yeniden üretim’ tekniğine, gerçeğin sanal düzeyde yeniden üretimine kusursuz bir biçim kazandırılmakta, böylece elde edilen illüzyonla, gerçek başka bir boyutta önümüze serilmektedir.

Bu yöntemle elde edilen illüzyonların en önemli boyutlarından biri, sanat eserlerinde ‘zaman’ kavramının yok edilmesi ile sağlanan yüzeyselliktir. Gerçek imgeler sanal illüzyonla giderek kusursuz bir görünüm kazandıkça, sanat eserlerine değer kazandıran toplumsal ve psikolojik etkiler de gitgide önemini kaybederek, bunların modellerle değerlendirilmesi daha etkin bir hale gelmektedir.

Böyle olunca da karşımıza herşeyin yeniden yaratıldığı, her türlü benzersizliğin rahatlıkla çoğaltıldığı, sanalın yaygınlaştığı ve kullanıldığı bir ortam ortaya çıkmaktadır. Sanal teknolojinin sanat alanında böyle yaygın bir şekilde kullanılması, gerçeği yadsımanın ötesinde yeniden sorgulamalara yol açmaktadır. Örneğin; dijital resimlerde yeniden kurgulanıp var edilen; aslında kimi sıradan görüntülerin kendi doğallığının dışında, yeniden kendi aralarında ilişkilendirilerek üretilmesiyle elde edilmesinden ve imgenin biçimlenme sürecini yeni bir oluşumla tamamlamanın ötesinde bir şey değildir. Bu süreç, grafik tasarım ve resmin sorunlarına çözüm arayışlarında, seçilmiş nesneler ve/veya gerçeklerde zamanın veya geçkinliğin kontrollü kullanımıyla oluşan imgesel bir dünyanın afişe edilmesidir aslında. Bu sergide, gerçek dünyadan düz anlamlar karmaşası arındırılarak ortaya çıkartılan yalın görüntüler ve yalın söylemlerle, yeni ve farklı sanal mekanlar oluşturulmuş, böylece izleyicinin kendisi ile yüzleşmesi amaçlanmıştır. Sonuç olarak; sanal teknolojinin kullanımıyla kendi gölgesinden kurtarılmaya çalışılan gerçek, illüzyon duygusu ile saydamlaşarak yeniden anlam bulmaktadır.

 Anahtar Kelimeler: İllüzyon, Hologram, Dijital Sanat, Gerçek Mekan

Virtual technology has taken more steps every passing day with respect to trying to create illusion with a perfect realism. The subject matter here is the effort to get an illusion towards reproducing the existent in a way being imitative but the closest to the real. Thanks to ever improving technology, a perfect form is gained to the reproduction technique, reproduction of the real in virtual level, therefore the real is brought to the forefront in another dimension by the illusion.

One of the most important dimensions of illusions got by this method is superficiality provided by eliminating the “time” concept in art works. As far as real images gain perfect appearance by virtual illusion, social and psychological effects gaining value to art works lose their importance and the evaluation of these with models becomes  more widespread.

So an environment, where everything is recreated, every kind of dissimilarity is multiplied easily, the virtual becomes widespread and is used, comes out. Such widespread use of virtual technology in art area leads to reexamines beyond denying the real. For example, the thing re-set up and existed in digital photos is actually not rather than some ordinary displays produced by bonding among themselves except their naturality and completing the formation process of the image by a new composition. This process, in the solution seeking for graphic design and picture problems, is actually a displaying of an imaginary world occurring by the controlled use of time or delay in the selected objects and realities. In this exhibition, new and different virtual spaces have been formed by means of plain appearances and plain discourses revealed by isolating regular meanings complexity from real world, therefore the confrontation of the spectator with himself has been aimed. As a result, the real tried to be saved from its own shadow by the use of virtual technology finds meaning again by becoming transparent with the illusion feeling.

Key Words: Illusion, Hologram, Digital Art, Real Space