Akademik Veri Yönetim Sistemi
35. TND Bilimsel Kongresi, Antalya, Türkiye, 24 - 27 Kasım 2022, cilt.32, ss.242-243, (Tam Metin Bildiri)
Giriş ve Amaç: Spinal kavernöz malformasyonlar tüm intramedüller tümörlerin %5-12 sini oluşturan nadir lezyonlardır. Ortalama yaş 39, erkek:kadın oranı 1:1dir. Servikal bölgede %25, torakalde %73, lomberde %2 oranında görülmektedir ve %30 u ventral, %42 si dorsal, %28 i santral yerleşimlidir. Bu çalışmada servikal intrameduller santral yerleşimli kavernöz malformasyon olgusunu literatür eşliğinde tartıştık.
Gereç ve Yöntem: 23 yaş kadın hasta; 2 hafta önce sol üst ve alt ekstremitede ani başlayan güç kaybı şikayetiyle interne edildi, kas gücü muayenesi 4/5 özellikle sol el fleksörleri 3/5 ve ekstansörleri 2/5 olarak değerlendirildi. Yapılan tetkiklerinde C5 ve C6 hizasında intrameduller yerleşimli 10 mm çapında kavernöz malformasyon izlendi. C5 ve C6 laminotomi yapıldıktan sonra dura açıldı ve miyelotomi yapılarak lezyon besleyicilerinden ayırılarak çıkarıldı. Laminoplasti sonrası komplikasyonsuz operasyon sonlandırıldı. Preop ve postop monitörizasyon değerleri arasında fark saptanmadı. Postop ek defisit olmadı, destekle mobilize edildi. 20. günde fizik tedavi egzersizlerine başlandı. 2 aylık fizik tedavi sonrasında desteksiz yürüme ve kas gücü 4+/5 değerlendirildi. 2 ay daha egzersiz sonrası tüm ekstremitelerde kas gücü tam ve desteksiz mobilize olan hasta merdiven inip çıkabiliyor.
Bulgular: Ortalama 10,5 mm olan intrameduller kavernöz malformasyonlar semptomatik ise; agresif ve kanama oranları yüksek olduğundan ilk 3 ay içinde rezeksiyon gereklidir. Posterior, anterior ve anterolateral yaklaşımlar mevcuttur. Posterior; hemilaminektomi ile beraber miyelotomi de gerektirebilen dorsal ve santral yerleşimli lezyonlar için tercih edilir. Özellikle semptomların başladığı ilk 3 ayda yapılan hemilaminektomi ve gross total rezeksiyon ile postop nörolojik sonuçlar arasında olumlu ilişki mevcuttur. Akut motor defisit şikayeti ile gelen olgularda sonuçlar ve iyileşme süreci, yavaş gelişen duyusal kusurla gelenlere göre daha iyidir. Anterior yaklaşım özellikle ventral yerleşimli nispeten küçük boyutlu lezyonlar için tercih edilebilir ve miyelotomi gerektirmeden disseke edilebilir ancak bu yaklaşım için diskektomi gerektiğinden instabil hale gelebilir ve anterior füzyon ihtiyacı doğabilir. Anterolateral yaklaşımda ise vertebral arter yaralanması riski olduğundan pek tercih edilmez.
Sonuç: Intrameduller bölge için daha az komplikasyon ve işlem gerektirdiği için genellikle posterior yaklaşım tercih edilir. İlk 3 ayda yapılan gross total rezeksiyon ile sonuçlar daha iyidir. Intrameduller kavernomlar ile intrakraniyal kavernomlar arasında %47 oranında birliktelik gösterilmiştir ve prognoz daha kötüdür. Bu nedenle özellikle genç hastalarda eş zamanlı beyin görüntülemesi de yapılmalıdır.
Anahtar Sözcükler: Servikal kavernöz malformasyon, ıntramedüller, kavernöz malformasyon, servikal
Introduction and Objective: Spinal cavernous malformations are rare lesions accounting for 5-12% of all intramedullary tumors. The mean age is 39 years and the male:female ratio is 1:1. The cervical, thoracic and lumbar cavernous malformations are seen in 25%, 73%, 2% and 30% ventral, 42% dorsal and 28% central localizations, respectively. In this study, we discussed a case of cervical intramedullary centrally located cavernous malformation with the literature.
Materials and Methods: A 23-year-old female patient was interned with the complaint of sudden onset of loss of strength in the left upper and lower extremities 2 weeks ago. Muscle strength examination was evaluated as 4/5, especially left hand flexors 3/5 and extensors 2/5. In the examinations performed, a 10 mm diameter cavernous malformation located intramedullaryly at the C5 and C6 level was observed. After C5 and C6 laminotomy, the dura was opened and myelotomy was performed and the lesion was separated from its feeders and removed. The operation was terminated without complications after laminoplasty. There was no difference between preop and postop monitoring values. There was no additional deficit postop and the patient was mobilized with support. On the 20th day, physical therapy exercises were started. After 2 months of physical therapy, unassisted walking and muscle strength were evaluated as 4+/5. After 2 more months of exercise, the patient has full muscle strength in all extremities and can walk up and down stairs without support.
Results: If intramedullary cavernous malformations with a mean size of 10.5 mm are symptomatic, resection is necessary within the first 3 months because they are aggressive and bleeding rates are high. Posterior, anterior and anterolateral approaches are available. Posterior is preferred for dorsal and centrally located lesions that may require myelotomy with hemilaminectomy. There is a positive correlation between hemilaminectomy and gross total resection, especially in the first 3 months of symptom onset, and postop neurologic outcomes. Outcomes and recovery are better in patients presenting with acute motor deficits than in those presenting with slowly developing sensory deficits. The anterior approach may be preferred especially for relatively small lesions located ventrally and can be dissected without the need for myelotomy, but since discectomy is required for this approach, it may become unstable and anterior fusion may be needed. The anterolateral approach is not preferred because of the risk of vertebral artery injury.
Conclusion: The posterior approach is generally preferred for the intramedullary site because it requires fewer complications and procedures. Outcomes are better with gross total resection performed in the first 3 months. Intramedullary cavernomas have been associated with intracranial cavernomas in 47% of cases and the prognosis is worse. Therefore, concurrent brain imaging should be performed especially in young patients.
Keywords: Cervical cavernous malformation, intramedullary, cavernous malformation, cervical