Beytülhikme, sa.6, ss.417-436, 2022 (ESCI)
Patristik felsefenin ve Hristiyanlığın en önemli temsilcilerinden Augustinus “ilk evlilik teologu” olarak da anılmaktadır. Manastırcılıkla birlikte Hristiyanlığın en önemli unsurlarından biri haline gelen cinsel ilişkiden uzak durma eylemi bir ideal olarak sunulduğunda bu durum evliliği idealin karşıtı, kötünün iyisi yapmaktadır. Ancak evlilik Tanrı’nın insanı yarattığında tasarladığı bir birlikteliktir ve Tanrı’nın emridir. Bu çelişkiden yola çıkan Augustinus De Bono Coniugali adlı eserinde evliliğin kendiliğinden sahip olduğu iyileri açıklamaktadır. Augustinus’un söz konusu eseri çalışmamızın odak noktasını oluşturmaktadır. Ancak eserdeki düşüncelerin inşasında olası katkılarından dolayı Roma Hukuku ve kültüründe evlilik uygulamaları, pagan felsefesinde evlilik ile İsa ve Yeni Ahit uyarınca evlilik ele alınacaktır. Devamında yazılış amacı başta olmak üzere eserle ilgili önemli bilgiler aktarıldıktan sonra Augustinus’un görüşleri, içinde bulunduğu kültürün gerek hukuksal gerek felsefi gerekse de dinsel boyutlarıyla karşılaştırılarak değerlendirilecektir.