Ülkemizde muris muvazaasına dayanan hukuki işlemlerle sıklıkla karşılaşılmaktadır. Bir nisbî muvazaa türü olan muris muvazaası, tarafların gerçek iradesi ile görünürdeki iradesinin birbirine uygun olmaması durumudur ve hukuki işlemin geçersizliği sonucunu doğurmaktadır. Yargıtay kararları ile çerçevesi belirlenen muris muvazaasında ayırt edici unsur, mirasçılardan mal kaçırma amacıdır. Mal kaçırma amacının tespiti için ülkenin ve somut olaydaki yörenin gelenekleri, olayların akışı, sözleşmenin yapılmasında makul sebeplerin bulunması, davalı tarafın alım gücü, satış bedeli ile sözleşme bedeli arasındaki fark gibi olgulardan yararlanılmaktadır. Bunun yanında Yargıtay kararlarında hangi olguların mal kaçırma olarak değerlendirilemeyeceğinin de tartışıldığı görülmektedir. Bu çerçevede mirasbırakanın minnet duygusuyla hareket etmesi, mirasçılar arasında adil paylaştırma yapması ve hukuki işlem sırasında mal kaçırılacak mirasçı olmaması, mal kaçırma amacının bulunmadığı haller olarak öne çıkmaktadır Çalışmada mal kaçırma amacının tespiti bakımından, Yargıtay’ın bu durumları hangi kriterler çerçevesinde dikkate aldığı incelenmiş ve uygulamaya ilişkin değerlendirmeler ortaya konulmuştur
Simulated legal transactions made by the inheritor are frequently encountered in our country. Decedent simulation, which is a type of relative simulation, is a situation where the real will of the parties and the apparent will of the parties are incompatible with each other and results in the invalidity of the legal transaction. The distinguishing factor in Decedent simulation, the framework of which is determined by the decisions of the Supreme Court is the purpose of evading property from the heirs. For the determination of the purpose of the property evasion, facts such as the traditions of the country and the region in the concrete case, the flow of events, the existence of reasonable reasons for the conclusion of the contract, the purchasing power of the defendant party, the difference between the sales price and the contract price are utilised. In addition to this, it is seen that the Supreme Court decisions also discuss which facts cannot be considered as evasion of property. Within this framework, the cases in which there is no intention to evade property are the cases in which the heir acts with a sense of gratitude, makes a fair distribution among the heirs, and there are no heirs to evade property during the legal transaction. In this study, these cases and the criteria applied by the Supreme Court in terms of determining the purpose of evasion of property are examined and the evaluations regarding this practice are put forward.
