Özet: Arıcılığa ait ilk bulgular on bin yıl öncesine kadar uzanmaktadır. Günümüzde de arıcılığın tarım sektörü içinde vazgeçilemez bir işlevi vardır. Bu işlevi ve önemi sadece bal, polen ve propolis gibi arı ürünleri sağlamasından değil daha da önemlisi arıların tozlaşmayla yaptıkları katkılardandır. Bu nedenle arıcılık tüm dünyaya yayılmıştır ve özel olarak desteklenen bir tarımsal faaliyettir. Arı yetiştiriciliği, tümüyle doğaya, floraya bağlı bir tarımsal faaliyet olduğu için genel olarak kırsal alanda yapılmaktadır. Ancak son yıllarda Antarktika hariç bütün kıtalarda bulunan büyük kentsel yaşam alaları içerisinde de bal arısı yetiştiriciliği yapılmaya başlanmıştır. Kentsel arıcılık olarak adlandırılan bu faaliyet, şehirlerin çatı teraslarında, balkonlarında veya arka bahçelerinde birkaç arı kolonisinin tutulması uygulamasıdır. Hobi arıcılığı veya arka bahçe arıcılığı olarak da ifade edilebilmektedir. Kentsel arıcılık hızla yayılarak kentlere yerel gıda üretimi, çevre bilinci, kullanılmayan çiçek kaynaklarının kullanımı gibi çevresel, ekonomik ve sosyal birçok faydalar sağlamaktadır. Bununla birlikte, kentsel arıcılığın bazı riskleri ve zorlukları da bulunmaktadır. Kentlerde artan bal arısı yoğunluğunun, çiçek kaynağı için yerel tozlaştırıcılarla rekabeti artırma ve parazit ve patojenleri yayma riski, komşulardan gelen şikayetler ve kentsel kirlilikten kaynaklanan bal ve arı ürünlerinin kalite sorunu gibi sorunlara da neden olabilmektedir. Sonuç olarak, kentsel arıcılık için sürdürülebilir yönetim stratejilerinin oluşturulması gerekmektedir. Bu bildiride kentsel arıcılıkla ile ilgili güncel gelişmeler ve etkileri açıklanmıştır.

Anahtar Kelimeler: Kentsel arıcılık, Arı ürünleri, Tozlaştırıcılar, Kalıntı