Türk Periodondotoloji Derneği 53. Bilimsel Kongresi, Antalya, Türkiye, 7 - 10 Kasım 2024, ss.186, (Özet Bildiri)
Dişeti çekilmelerinin tedavisinde kök kapatmada kullanılan
iki ana teknik koronale pozisyone flep (KPF) ve laterale
pozisyone flep (LPF) tekniğidir. Tedavi planlamasında sığ
vestibul derinlik, çekilmenin apikalinde yetersiz keratinize
doku bulunması, dişeti cleft varlığı, çok yüksek frenulum
bağlantısı gibi anatomik sınırlamaların bulunduğu
vakalarda laterale pozisyone flap (LPF) tekniği özellikle
mandibular dişlerde kullanılabilir. Ayrıca, subepitelyal
bağ dokusu grefti (SCTG) ile kombine edilen LPF, flep
esnekliği ve doku greftinin genişletilmiş kapsama alanı
avantajları ile dişeti çekilmesi defektlerinin çözümünde
başarı sağlamaktadır. Bu vaka raporunda LPF ve bağdoku
grefti ile tedavi edilen mandibular premolar dişte izole
dişeti çekilmesinin iki yıllık takibi sunulmuştur.
Kliniğe dişeti çekilmesi şikayetiyle başvuran 23 yaşında
sistemik hastalığı olmayan kadın hastanın klinik
muayenesinde 44 numaralı dişinde 3 mm genişliğinde
ve 6 mm derinliğinde izole Miller 2 çekilme defekti
gözlenmiştir. Faz-1 tedavisi tamamlandıktan sonra ilgili
bölgenin mukogingival cerrahisi planlanmıştır. Çekilmenin
apikalinde yetersiz keratinize doku bulunduğu için LPF
planlanmıştır. Palatinal bölgeden alınan bağ doku defekt
üzerine sabitlendikten sonra 45 numara bölgesinde yapılan
vertikal ve oblik insizyonlarla defekt bölgesi genişliğinden
mesial ve distalden 2’şer mm fazla olacak genişlikte flap
kaldırılarak laterale doğru hareketlendirilmiştir ve dişeti
çekilmesi defektinin üzerine 5.0 süturler ile sabitlenmiştir.
Hastanın erken ve geç dönem takibinde kök yüzeyinde tam
kapanma elde edilmiş ve bu sonuç iki yıllık takip boyunca
korunmuştur.
İzole dişeti çekilmelerinin tedavisinde doğru endikasyonlar
ile LPF tekniği klinik ve estetik olarak uzun dönem başarılı
sonuçlar vermektedir.
Gingival recession treatment primarily involves two root
coverage techniques: coronally positioned flap (CPF)
and laterally positioned flap (LPF). LPF is particularly
beneficial for mandibular teeth in cases with anatomical
challenges such as shallow vestibular depth, insufficient
keratinized tissue apical to the recession, gingival cleft,
or high frenulum attachment. When combined with a
subepithelial connective tissue graft (SCTG), LPF offers
enhanced flap flexibility and extended coverage, effectively
addressing gingival recession defects. This report details a
two-year follow-up of a mandibular premolar with isolated
gingival recession treated using LPF and connective tissue
graft.
A 23-year-old female with no systemic disease presented
with gingival recession. Examination showed an isolated
Miller Class II recession defect, 3 mm wide and 6 mm deep,
on tooth #44. Following Phase-1 therapy, mucogingival
surgery was planned due to insufficient keratinized tissue
apical to the recession. LPF was chosen, and a connective
tissue graft from the palatal region was secured over the
defect. A flap was raised with vertical and oblique incisions
around tooth #45, extending 2 mm beyond the defect
mesially and distally, and repositioned laterally. It was
secured over the recession defect with 5.0 sutures. Follow-
up showed complete root coverage, maintained over two
years.
The LPF technique, when appropriately indicated, yields
long-term successful clinical and aesthetic results in
treating isolated gingival recessions.