Akademik Veri Yönetim Sistemi
İktisat Fakültesi Mecmuası (İstanbul İktisat Dergisi), cilt.62, sa.2, ss.223-252, 2012 (Hakemli Dergi)
Bu çalışmada Türkiye’de vergilemenin sosyal politika aracı olarak kullanılma potansiyeline, mevcut kullanım biçimlerinin sorunlarına, sınırlarına ve çelişkilerine dikkat çekilmeye çalışılmıştır. Sosyal politika açısından vergilemenin üç temel kullanım biçimine işaret edilebilir: Bunlardan birincisi temel kamu finansman aracı olarak vergilemenin sosyal politika programlarını finanse etme işlevidir. Vergilemenin ikinci işlevi ise, vergi mekanizmasının doğrudan bir müdahale aracı olarak, sosyal politika alanında kullanılmasıyla ilgilidir. Vergilemenin sosyal politika açısından dikkate alınması gereken üçüncü işlevi ise, genellikle arzu edilmeyen ters etkileri olarak nitelendirilebilir. Bu çalışmanın bulguları, Türkiye’de vergileme mekanizmasının oldukça yetersiz ve çelişkili sosyal politika işlevlerine sahip olduğunu göstermektedir.
In this study, it is tried to point out the potential for use of taxation as an
instrument of social policy, the problems, the limits and the contradictions
of its existing usage patterns in Turkey. Of taxation in social policy terms,
three basic functions can be noted: The first is the function of taxation to
finance social policy programs as a means of basic public finance. The
second function of taxation is related to the use of the tax mechanism as a
means of direct intervention in the area of social policy. The third function
of taxation that needs to be taken into account in terms of social policy can
be generally regarded as its undesirable adverse effects. The findings of this
study show that the mechanism of taxation in Turkey is quite inadequate and
has contradictory social policy functions.