Akademik Veri Yönetim Sistemi
BEŞERİ VE İKTİSADİ KONULARA COĞRAFİ BİR BAKIŞ, Zeki Boyraz, Editör, Iksad Publications, Ankara, ss.63-80, 2019
Dünya Ticaret Örgütünün gelişmekte olan ülkelerde
uygulamaya çalıştığı liberal tarım politikaları ve IMF’nin adeta
dayatma olarak talep ettiği “tarım reformları”, Türkiye gibi ülkelerin
kırsal nüfusları üzerinde pek çok olumsuz sonuç yaratmıştır. Buna
ilave olarak; Türkiye’de tarımın yapısal sorunlarından kopuk,
tamamen finansal kaygılardan hareketle alınan kararlar, tarım
sektörünü sonu belirsiz bir yola sürüklemiş, seksen milyonu aşan
nüfusun gıda güvenliğini de tehlikeye atmıştı.
Türkiye Cumhuriyeti hükümetlerinin uluslararası kuruluşlarla
yaptığı antlaşmalar (Dünya Bankası ve IMF gibi) Türkiye tarımı
üzerinde derin yaralar açmış, tarımsal nüfusu azaltmış ve ülkenin
kendi kendine yetebilme özelliğini ortadan kaldırmıştır. Bu çerçevede
1990’lı yılların başında itibaren bölgesel olarak uygulanan üretim
kotaları, 1996 yılında yürürlüğe giren gümrük birliği antlaşması, 1999
ve 2001 yıllarında IMF ile yapılan Stant-by antlaşmalarında verilen
niyet mektupları ve bunlara ilave olarak Bakanlar Kurulu tarafından
bazı ürünlerin gümrük vergilerinde yapılan indirimler, tarım
sektöründe bugün yaşanan sorunların ortaya çıkmasına zemin
hazırlamıştır.
İzmir’in Tire taşra ilçesi de yukarıda belirtilen ulusal tarım
politikaları ve uluslar arası antlaşmalardan etkilenmiştir. İlçe nüfusunu
ilgilendiren tarım yasalarından en önemlisi “Tütün Yasası”dır.