19 Mayıs Sosyal Bilimler Dergisi, cilt.2, sa.1, ss.81-106, 2021 (Hakemli Dergi)
Bu çalışma, Seçici Müdahale olarak adlandırdığımız doktrini anlayabilmek için Palmerston’ın
Dışişleri Bakanı olduğu dönemden başlayarak, Başbakanlık görevini sürdürürken öldüğü
1865 yılına kadar ortaya çıkan dış politika tercihlerini inceleyecektir. Makale, bu zaman
zarfını kapsayan dönemin dış politika oluşumunu dikotomik kararlar çerçevesinde
sınıflandıracak ve ortaya çıkan Palmerston’cu tercihleri Seçici Müdahale çerçevesinde analiz
edecektir. Dönemin İngiliz dış politikasının neden Önleyici Müdahale yahut Zorlayıcı
Diplomasi şablonu içinde değerlendirilmemesi gerektiği ayrıca belirtilecektir. İngiliz dış
politikasının; diplomatik ve askeri enstrümanlar vasıtasıyla aldığı kararların sadece pozitif
sonuç alınabileceği noktada müdahale yönünde girişim yarattığı yahut pozitif sonuç
alınamayacağı için hareket edilmediği şeklindeki Palmerston’cu dinamiklerin, liberal
normativism çerçevesinde eleştirisi ayrıca ortaya konulacaktır. Çalışma, bu hedef üzerinden
ilk önce Belçika Krizini pilot bir nokta olarak Seçici Müdahale doktrini çerçevesinde
değerlendirecek ve ardından 3 vaka karşılaştırması içinde 8 dış politika krizini inceleyecektir.
Söz konusu vaka gruplaması, teorik olarak benzer krizlerin kategorizasyonundan oluşmakta,
dolayısıyla yapısal bir karşılaştırmaya imkân tanımaktadır. Bu çerçevede Belçika Krizi’ni takiben Polonya İsyanı ile Yunan İsyanı sürecinin İngiliz Dış Politikası nezdinde
karşılaştırması yapılacak, ardından Portekiz ve İspanya İç Savaşları ile Amerika Birleşik
Devletleri ve İsviçre İç Savaşları sınıflandırması üzerinden krizlerin benzer yönleri ve
ayrıldıkları noktalar incelenecektir. Takiben, Kırım Savaşı ve Schleswig- Holstein’in Prusya
tarafından işgal edilmesi süreci, krizlerin niteliği ve İngiliz Hariciyesindeki tepkileri
üzerinden tartışılacaktır.