Son dönem böbrek ve karaciğer yetmezliği gibi ölümle sonuçlanabilecek hastalıkların kesin tedavisi olarak organ nakli (Transplantasyon) uygulanmaktadır. Organ nakilleri her ne kadar hastayı yaşama bağlayan bir yöntem olsa da; nakledilen organların reddedilme riski mevcuttur. Organ Rejeksiyon- larının organ nakillerinin önemli bir dezavantajı olmasından dolayı üzerinde yapılan araştırmaların sayısı fazladır.

Son on yılda hastanın yaşam kalitesini artırmak için uygulanan kompozit doku nakillerinin sayısı artmıştır. Yapılan nakil sayılarının artması sonucu, kompozit doku nakillerinde gelişen kronik rejeksi- yon sıklığının solid organ naklindekinden daha az olduğu görülmüştür. Daha immünolojik özellikteki dokuların nakledilmesine rağmen kronik rejeksiyon görülme sıklığının az olması merak uyandırıcıdır. Bu seyrek görülen rejeksiyonların altında yatan moleküler ve immünolojik nedenlerin aydınlatılması büyük önem taşımaktadır. Elde edilecek bilgiler doğrultusunda solid organ nakillerinde de oluşacak rejeksiyonların erken tanısı ve de önlenmesinde bilim camiası önemli bir ilerleme gösterecektir.