In the Turkish Republic of Northern Cyprus, Chapter 4 Arbitration Law which was adopted during British period regulates the referral of disputes to the arbitrator or arbitrators for resolution. When the deve lopments in national and international arbitration are considered, it be comes obvious that 1944 Arbitration Law contains provisions which are far from contemporary approaches. Moreover, it doesn’t contain rules regarding international arbitration. The aim of this study is to examine arbitration in TRNC and reveal its legal framework. In this context, pro visions of the Arbitration Law have been analyzed and comparisons have been made with the rules in Turkish Law when necessary. After studying the Courts Law and the Regulation of Civil Procedure, provi sions of the Consumer Protection Law and Insurance Services Law are explained as examples of institutional arbitration. Evaluations have been made by considering the Supreme Court decisions.
Tarafların aralarındaki uyuşmazlığın karara bağlanmasını hakem veya hakemlere havale etmeleri Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti Huku ku’nda esasen İngiliz döneminden kalan Fasıl 4 Tahkim Yasası’nda dü zenlenmiştir. Milletlerarası tahkime ilişkin kuralları da bünyesinde ba rındıran, ihtiyari ve ad hoc tahkimi düzenleyen bu Kanun 1944 yılından beri yürürlüktedir. Söz konusu Yasanın, gerek milli, gerekse milletlera rası tahkim alanlarında meydana gelen gelişmeler göz önünde bulundu rulduğunda, çağdaş yaklaşımlara uzak hükümler içerdiğine şüphe yok tur. Çalışmanın amacı KKTC mevzuatında yer alan tahkime ilişkin dü zenlemeleri irdelemek ve KKTC’de tahkimin yasal çerçevesini ortaya koymaktır. Bu bağlamda Tahkim Yasası’ndaki hükümler incelenmiş, yeri geldikçe Türk Hukuku’ndaki düzenlemelerle karşılaştırma yapılmış tır. Mahkemeler Yasası ve Hukuk Muhakemeleri Usulü Tüzüğü’ndeki tahkime ilişkin kurallar irdelendikten sonra, kurumsal tahkime örnek teşkil eden Tüketicileri Koruma Yasası ve Sigorta Hizmetleri Yasa sı’ndaki tahkim düzenlemeleri açıklanmaya çalışılmıştır. Elektrik ve Elektrik İnkişafı Yasalarıyla, Kooperatif Şirketler Yasası da çalışma kapsamında ele alınmıştır. Tüm bu değerlendirmeler Yüksek Mahkeme kararlarıyla örneklendirilmek suretiyle yapılmıştır.
