Bu araştırmanın amacı; ilköğretim 8. sınıf öğrencilerinin matematik motivasyonları, tutumları ve başarıları arasındaki ilişkiyi belirlemek ve bu ilişkinin cinsiyete, anne ve baba eğitim düzeyine göre değişimini incelemektir. Araştırmada ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır Araştırmanın evrenini Akdeniz Bölgesi’ndeki bir ilçenin 8. sınıf öğrencilerinin tamamı oluşturmaktadır. Araştırmada öğrencilerin demografik bilgilerini elde etmek için araştırmacı tarafından geliştirilen kişisel bilgi formu kullanılmıştır. Öğrencilerin matematik motivasyon düzeylerini belirlemek amacıyla; Pintrich ve arkadaşları (1991) tarafından geliştirilen, Aktan ve Tezci (2013) tarafından Türkçeye uyarlanan ilköğretim öğrencileri için geçerlik ve güvenirliği yapılmış Matematik Motivasyon Ölçeği (MMÖ) kullanılmıştır. Öğrencilerin matematiğe yönelik tutumunu ölçmek için Matematik Tutum Ölçeği kullanılmıştır. Öğrencilerin matematik başarısı belirlenirken 7.sınıf matematik dersi not ortalaması ölçüt alınmıştır. Araştırmada elde edilen verilerin analizinde betimsel analiz, Bağımsız Gruplar t-Testi, ANOVA, Pearson Korelasyon Analizi kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre matematik motivasyonu, tutumu ve başarısı arasında pozitif yönlü orta düzey anlamlı ilişki tespit edilmiştir. Matematik motivasyonu ve tutumunun cinsiyet, anne ve baba eğitim düzeyinden bağımsız olduğu tespit edilmiştir. Matematik başarısının cinsiyete, anne ve baba eğitim düzeyine göre anlamlı farklılaştığı belirlenmiştir. Öğretmenlerin, öğrencilerin başarı duygusunu sınıf ortamında tatmasını sağlayarak ortam yaratmaları, aynı zamanda öğrencilerin özyeterlik algısı ve içsel motivasyonlarını geliştirmelerine de katkı sağlayabilir.