Tip 1 Diyabetes Mellitus Olgularının Tanı Anındaki Demografik, Klinik ve Laboratuvar Özelliklerinin Değerlendirilmesi


Acar S., Paketçi A., Gören Y., Çatlı G., Anık A., Ünver Tuhan H., ...Daha Fazla

Türkiye Çocuk Hastalıkları Dergisi, cilt.12, sa.3, ss.173-179, 2018 (Hakemli Dergi)

Özet

Amaç: Tip 1 diyabetes mellitus tanılı 0.5-18 yaş aralığındaki hastaların demografik, klinik ve laboratuvar özelliklerinin değerlendirilmesi amaçlandı.Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya Ocak 1999-2014 Haziran tarihleri arasında tip 1 diyabetes mellitus tanısı alan 282 pediyatrik olgu (133’ü kız, 149’u erkek) alındı. Hastalar, tanı yaşı (0.5-5.99 yaş, 6.0-10.99 yaş ve 11.0-18.0 yaş) ve tanı yılına (Ocak 1999-Aralık 2003, Ocak 2004-Aralık 2008 ve Ocak 2009- Haziran 2014) göre üç gruba ayrıldı. Tanı yılı, tanı yaşı, tanı mevsimi, cinsiyet, başvuru anındaki semptomlar ve laboratuvar bulguları bu üç grup arasında karşılaştırıldı.Bulgular: Çalışmaya tip 1 diyabetes mellitus tanılı 133’ü (%47.2) kız (ortalama yaş, 7.8±3.7 yıl), 149’u (%52.8) erkek (ortalama yaş, 9.0±4.2 yıl) olan toplam 282 tip 1 diyabetes mellitus (ortalama yaş, 8.5±4.0 yıl) tanılı olgu dahil edildi. En sık başvuru semptomları sırasıyla poliüri, polidipsi ve kilo kaybı olarak saptandı. Tanı anındaki diyabetik ketoasidozis sıklığı % 43.3 olarak saptandı. Hastaların en sık olarak (% 64.2) sonbahar ve kış mevsimlerinde tanı aldığı saptandı. Zirve tanı yaşı aralıkları 4-6 yıl (%18.1) ve 8-10 yıl (%17.0) olarak saptandı.Sonuç: Çalışma, literatür verileri ile uyumlu olarak, ülkemizde de tip 1 diyabet hastalığının görülme sıklığının yıllar içinde arttığını ve tanı yaşının düşme eğiliminde olduğunu desteklemektedir. Bu sonuçlar bölgesel özellik taşımakla birlikte ülkemizde yapılan diğer çalışmalar ile uyumlu bulunmuştur.