Türkiye Çocuk Hastalıkları Dergisi, cilt.12, sa.3, ss.173-179, 2018 (Hakemli Dergi)
Amaç: Tip 1 diyabetes mellitus tanılı 0.5-18 yaş aralığındaki hastaların demografik, klinik ve laboratuvar özelliklerinin değerlendirilmesi amaçlandı.Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya Ocak 1999-2014 Haziran tarihleri arasında tip 1 diyabetes mellitus tanısı alan 282 pediyatrik olgu (133’ü kız, 149’u erkek) alındı. Hastalar, tanı yaşı (0.5-5.99 yaş, 6.0-10.99 yaş ve 11.0-18.0 yaş) ve tanı yılına (Ocak 1999-Aralık 2003, Ocak 2004-Aralık 2008 ve Ocak 2009- Haziran 2014) göre üç gruba ayrıldı. Tanı yılı, tanı yaşı, tanı mevsimi, cinsiyet, başvuru anındaki semptomlar ve laboratuvar bulguları bu üç grup arasında karşılaştırıldı.Bulgular: Çalışmaya tip 1 diyabetes mellitus tanılı 133’ü (%47.2) kız (ortalama yaş, 7.8±3.7 yıl), 149’u (%52.8) erkek (ortalama yaş, 9.0±4.2 yıl) olan toplam 282 tip 1 diyabetes mellitus (ortalama yaş, 8.5±4.0 yıl) tanılı olgu dahil edildi. En sık başvuru semptomları sırasıyla poliüri, polidipsi ve kilo kaybı olarak saptandı. Tanı anındaki diyabetik ketoasidozis sıklığı % 43.3 olarak saptandı. Hastaların en sık olarak (% 64.2) sonbahar ve kış mevsimlerinde tanı aldığı saptandı. Zirve tanı yaşı aralıkları 4-6 yıl (%18.1) ve 8-10 yıl (%17.0) olarak saptandı.Sonuç: Çalışma, literatür verileri ile uyumlu olarak, ülkemizde de tip 1 diyabet hastalığının görülme sıklığının yıllar içinde arttığını ve tanı yaşının düşme eğiliminde olduğunu desteklemektedir. Bu sonuçlar bölgesel özellik taşımakla birlikte ülkemizde yapılan diğer çalışmalar ile uyumlu bulunmuştur.