Modernizm, tarihsel dönemlerin sosyal, kültürel ve bilimsel gelişmeleri açısından “sosyolojik bir teori olarak” temellendirilmiştir. Bu sosyolojik teori içerisinde postmodern toplum, postmodern durum ve postmodern felsefeyle ilgili birçok eleştirel kavram üretilmiştir. Küresel boyutta Sosyal bilimler tarihinde görülen tüm gelişmeler, sanatın modernleşme tarihini paralel bir biçimde etkilemiştir. Bu etkileşim dönemleri içerisinde, sanatta çağdaş olarak adlandırılan süreç, kültürel temelleri Avrupa sanatının gelişim çizgisi içerisinde atılmış olan fakat, 1945 sonrası Amerikan sanatı olarak adlandırılan post dönemde, soyut dışavurumculuk ve ardından gelen minimalizmin aşılmasıyla modernizmin hemen sonrası ve postmodernizmin öncesi olan süreç çağdaş sanat kavramının kullanılmaya başlandığı dönemdir. Devam eden tarihsel süreçte, sanatın soyutlaşan içeriği, sanatın kavramsallaşan içerine dönüşerek “kavramsal sanat adı altında” post sanat evrelerinin daha etkin olduğu bir dönemin temelleri atılmıştır. Yukarıda özetlenmeye çalışıldığı gibi; bu temellerde, “sanatta dil ve tasarım yoluyla kavramsal oluşum parametrelerini “sanatın ontolojik yapısının fenomenolojik boyutlarıyla ilişkilendiren” yaratıcı gelişmelerden biri de Sanat ve Dil Grubudur. Bu makalede, kavramsal olarak postmodern sanat kültüründeki, göstergebilimsel eğilimleri “felsefi” alana taşıyan Sanat ve Dil Grubunun etkinlikleri; postmodern süreçte “sanatta biçimsel yapılanma hareketlerinden biri olarak” ayrıntılı bir biçimde incelenmeye çalışılmıştır.
Modernism has been grounded as a sociological theory in terms of social, cultural and scientific developments of historical periods. Within this sociological theory, many critical concepts related to postmodern society, postmodern situation and postmodern philosophy have been produced. All developments in the history of social sciences on a global scale have affected the modernisation history of art in a parallel manner. Within the scope of this interaction, the period called ‘contemporary’ in art; in the process of American art after 1945, the cultural foundations of which were built on European art, with the overcoming of abstract expressionism and minimalism, the stage after modernism and before postmodernism is when the concept of contemporary art began to be used. In the continuation of the historical flow, the abstracted content in art turns into a conceptualised form in art, and the foundations of an environment in which post-art phases are active under the name of ‘conceptual art’ are laid. As stated above, one of the most important developments that relates the parameters of conceptual formation through language and thought in art to the phenomenological dimensions of the ontological structure of art is the Art and Language Group. In this article, the activities of the Art and Language Group, which carried the experimental tendencies of post-art culture to the field of language and thought in a ‘philosophical context’, are analysed ‘as one of the movements of formal structuring in art’.
