Elaigne S.(Yürütücü), Empereur J., Guimier-Sorbets A., Elmalı G., Yüncüler C.
Yüzey Araştırma Çalışması, Yunanistan, Athens, Mykonos, 2021 - 2026
Komedyenler Evi adası (insula), 1961-1965
yılları arasında Chr. Le Roy ve Ph. Bruneau’nun yönettiği EFA’dan bir ekip
tarafından kazılmıştır. Kazı defterlerinde yapılan ayrıntılı kayıtlar (çizimler,
notlar ve restitüsyon önerileri) ile envanter defterleri, planlar ve
fotoğraflar sistemli şekilde arşivlenmiştir. 1970 yılında, kazı tarihçesi, mimari
yapıların analizi ve buluntuların malzeme türüne göre sınıflandırıldığı
katalogları bir araya getiren öncü bir yayın olan EAD 27 cildi yayımlanmıştır.
Yakın zamanda, Leon
Lévy ve Shelby White Vakfı ile EFA’nın 2022–2026 beş yıllık programı tarafından
desteklenen bir proje aracılığıyla alanın yeniden değerlendirilmesi üzerine
çalışmalar başlatılmıştır. Fotogrametrik bir ölçüm planı hazırlanmış ve bu
veriler GIS-Delos sistemine entegre edilerek arkeolojik unsurların envanteri ve
analizi gerçekleştirilmiştir. Kazı defterlerinden elde edilen verilerle
birlikte QGIS yazılımı kullanılarak eserlerin mekânsal bağlamları yeniden kurulmuş
ve alanların işlevsel analizine imkân sağlanmıştır. Bazı alanlar bu yöntemle
yeniden değerlendirilmiş, taşınabilir XRF cihazıyla yapılan arkeometrik
analizler seramik eserlerin kökenlerinin daha net belirlenmesini sağlamıştır. Mühürlü
amphoralara dair kronolojik gelişmeler, amphoraların MÖ 1. yüzyıl ortaları ya
da daha geç dönemlere tarihlendirilmesi gerektiğini ortaya koymuştur. Bu durum,
yapıların kısa süreli kullanım ve terk edilme senaryosunun ötesinde, daha uzun
ve karmaşık bir iskan süreci yaşadığını göstermektedir. Yapı evreleri, inşa
malzemeleri, duvar bağlantıları ve yollar üzerinden yeniden
değerlendirilmiştir. Özenle arşivlenmiş eserler işlevsel olarak yeniden
tanımlanmış ve benzer örneklerle karşılaştırılmıştır. Mozaikler ve duvar
süslemelerinin 3D modellemeyle yeniden kurgulanmaları sayesinde etkileyici
restitüsyon önerileri geliştirilmiştir. Bu arkeolojik altyapı güncellendikten
sonra, yapıların Delos’a özgü bir tasarım mı yoksa Doğu Akdeniz Helenistik
dünyasına mı ait oldukları araştırılacaktır. Mekânsal değişimlerin ve bu
değişikliklerin materyal malzemeler ile süslemelere yansımasının, bu varlıklı
sakinlerin kökenine dair ipuçları sunabileceği düşünülmektedir.